Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που τον ξεχωρίζει από τους άλλους, έτσι και κάθε έθνος έχει τα δικό του χαρακτηριστικό γνώρισμα σαν κοινωνία, όπως κοινές απόψεις,σκέψεις,ανάγκες,ήθη και έθιμα.
Πολλά μεγάλα έθνη έχουν μια ιστορία,η μικρή Ελλάδα όμως έχει μια μεγάλη ιστορία που καταγράφεται στο πέρασμα του χρόνου μέσα από τις θετικές και αρνητικές ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά των Ελλήνων,που έχουν ριζωθεί και ενσωματωθεί στο DNA του, περνώντας από γενιά σε γενιά μέσα από μια ιεροτελεστία που λέγεται Ελληνική Παράδοση.Φιλοξενώντας στα σπλάχνα της τις θετικές και αρνητικές αρετές που μεταβιβάστηκαν από τον αρχαίο Έλληνα μέχρι τον νεοέλληνα του σήμερα,κάνοντας τον συνεχιστεί της φιλοξενίας μιας Ομηρικής εποχής,όπου ήταν υποχρέωση των Ελλήνων να υποδέχονται τους ξένους με αγάπη και ενθουσιασμό μέσα από ένα τελετουργικό θεσμό, όπως να τον λούσει, να τον αλείψει με λάδι,να τον δώσει καθαρά ρούχα, και αφού τον φιλέψει με ό,τι καλύτερο έχει, να επισφραγίσει την φιλία του με πλούσια δώρα.
Η ίδια η λέξη σημαίνει φίλος του ξένου,και αυτή η φιλία εκδηλώνεται από τις πράξεις της εξυπηρέτησης ,μιας εξυπηρέτησης που αναφέρεται μέχρι και σήμερα από το πλήθος των τουριστών που μιλούν για την Ελληνική φιλοξενία,ως ένα από τα θετικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων,μην μπορώντας να εξηγήσουν από πού; προέρχεται αυτή η αρετή του,από πού; πηγάζει και εκδηλώνεται με τόση αγάπη αναδεικνύοντας την ανθρωποκεντρική προσωπικότητα των Ελλήνων.
Το φιλότιμο,μια μικρή λέξη με μεγάλο βάθος ερμηνείας και ουσίας,αφού δεν υπάρχει μετάφραση σε κανένα λεξικό στον κόσμο παρά μόνο στην ελληνική γλώσσα,που μεταφράζεται σαν φίλος της τιμής,μιας τιμής που μας δείχνει την ορθότητα των πράξεων ,και τους ηθικούς κανόνες της ελληνικής κοινωνίας του τότε και του σήμερα,εφόσον γίνεται η πνευματική βάση που ενσαρκώνει τις καθημερινές πράξεις του.Ο Έλληνας το αναζητά σαν ένα ηθικό και πνευματικό βραβείο που πρέπει να κερδίσει απλά γιατί είναι Έλληνας.
Χαρακτηριστικό του γνώρισμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και την υπερβολική αγάπη που έχει για την πατρίδα του,που αναδεικνύεται από μια ιστορική διαδρομή με συχνούς πολέμους βάσανα,και ηρωισμούς,με μοναδικό σκοπό την σωτηρία αυτού του τόπου,της κουλτούρας,και ελληνικού πνεύματος.Τι να πρωτοθυμηθούμε στο διάβα της ιστορίας,την αυτοθυσία του βασιλιά Λεωνίδα στα στενά τον Θερμοπυλών,τον μαρτυρικό θάνατο του Αθανάσιου Διάκου,την ρευστοποίηση της περιουσίας της Μπουμπουλίνας στον αγώνα της λευτεριάς του έθνους,τον Κολοκοτρώνη ,που φορούσε την περικεφαλαία σαν αρχαίος Έλληνας και πολεμούσε πάντα χαμογελαστός ,το ιστορικό "ΟΧΙ" του 1940 που άλλαξε την ροή και την έκβαση του β΄παγκοσμίου πολέμου,Και όλη αυτή η αυτοθυσία των Ελλήνων από υπερβολικό ζήλο για αυτόν τον τόπο ,για αυτή την Πατρίδα.Μια πατρίδα που ξεχωρίζει στο μυαλό και στην σκέψη του από το κράτος,και ίσως είναι ο μοναδικός λαός που μπορεί και το κάνει πράξη μέσα από τα έργα του,αφού θεωρεί κράτος του ανθέλληνες άρχοντες και εξουσιαστές που προσπαθούν να αλλάξουν την αρχαία ρήση << Παν μην Έλλην βάρβαρος>>,τόσο σαν γεωγραφικό προσδιορισμό,όσο και σαν πνευματική και ελληνική παιδιά και μόρφωση,ενώ ταυτόχρονα αυτοθυσιάζεται όταν και όποτε χρειασθεί για την πατρίδα του.
Λαός φιλομαθής που αναζητά να ανακαλύψει καθετί καινούργιο που θα τον εξελίξει και θα τον ξεχωρίσει από τους άλλους λαούς.Προτέρημα του η προσαρμοστικότητα στον τόπο όπου βρίσκεται,στις δύσκολες καταστάσεις που συναντά μπροστά του,που αγαπά να ταξιδεύει δαμάζοντας τις θάλασσες ,μιας και οι ρίζες του κρατούν από τους αρχαίους Πελασγούς.Λαός με σπουδαία επιστημονικά ,φιλοσοφικά και αθλητικά επιτεύγματα εφόσον είμαστε τα γνήσια πνευματικά παιδιά του Ασκληπιού,του Σωκράτη,του Αισχύλου,του Κωστή Παλαμά,και της μεγάλης Ολυμπιακής ιδέας,με πνεύμα ενωτικό και φιλήσυχο.
Βέβαια μέσα σε όλα τα παραπάνω θετικά χαρακτηριστικά που προανέφερα υπάρχουν και κάποια ελαττώματα που δεν μπορούμε να παραλείψουμε από την προσωπικότητα του Έλληνα,όπως η Διχόνοια σε καιρό ειρήνης,που προέρχεται από την ζήλια γνώρισμα των παιδιών της μυθικής θεάς Ήρας,έλλειψη οργάνωσης και πειθαρχίας, γιατί φέρνει ευθύνη και υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους και το κράτος,που για αυτόν έχει μια διαφορετική έννοια από την πατρίδα του,βγάζοντας την αρνητικότητα και τον ωχαδερφισμό,αντλώντας τις δικαιολογίες για την έλλειψη αυτή από τα φαινόμενα διαφθοράς των εκάστοτε πολιτικών,που καταδυναστεύουν και κατασπαταλούν τα αγαθά και την εθνική περιουσία της πατρίδας του.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω την σκέψη πως όλα αυτά τα αρνητικά ελαττώματα του Έλληνα ίσως είναι η αρχή και η βάση για να αναδειχθούν τα θετικά χαρακτηριστικά του πλεονεκτήματα που τον ξεχωρίζουν έναντι των άλλων λαών ,μιας και υπερτερούν των μειονεκτημάτων .
<< ουδέν κακό αμιγές καλού >>
ΛΕΩΝΙΔΑΣ©
Πολλά μεγάλα έθνη έχουν μια ιστορία,η μικρή Ελλάδα όμως έχει μια μεγάλη ιστορία που καταγράφεται στο πέρασμα του χρόνου μέσα από τις θετικές και αρνητικές ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά των Ελλήνων,που έχουν ριζωθεί και ενσωματωθεί στο DNA του, περνώντας από γενιά σε γενιά μέσα από μια ιεροτελεστία που λέγεται Ελληνική Παράδοση.Φιλοξενώντας στα σπλάχνα της τις θετικές και αρνητικές αρετές που μεταβιβάστηκαν από τον αρχαίο Έλληνα μέχρι τον νεοέλληνα του σήμερα,κάνοντας τον συνεχιστεί της φιλοξενίας μιας Ομηρικής εποχής,όπου ήταν υποχρέωση των Ελλήνων να υποδέχονται τους ξένους με αγάπη και ενθουσιασμό μέσα από ένα τελετουργικό θεσμό, όπως να τον λούσει, να τον αλείψει με λάδι,να τον δώσει καθαρά ρούχα, και αφού τον φιλέψει με ό,τι καλύτερο έχει, να επισφραγίσει την φιλία του με πλούσια δώρα.
Η ίδια η λέξη σημαίνει φίλος του ξένου,και αυτή η φιλία εκδηλώνεται από τις πράξεις της εξυπηρέτησης ,μιας εξυπηρέτησης που αναφέρεται μέχρι και σήμερα από το πλήθος των τουριστών που μιλούν για την Ελληνική φιλοξενία,ως ένα από τα θετικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων,μην μπορώντας να εξηγήσουν από πού; προέρχεται αυτή η αρετή του,από πού; πηγάζει και εκδηλώνεται με τόση αγάπη αναδεικνύοντας την ανθρωποκεντρική προσωπικότητα των Ελλήνων.
Το φιλότιμο,μια μικρή λέξη με μεγάλο βάθος ερμηνείας και ουσίας,αφού δεν υπάρχει μετάφραση σε κανένα λεξικό στον κόσμο παρά μόνο στην ελληνική γλώσσα,που μεταφράζεται σαν φίλος της τιμής,μιας τιμής που μας δείχνει την ορθότητα των πράξεων ,και τους ηθικούς κανόνες της ελληνικής κοινωνίας του τότε και του σήμερα,εφόσον γίνεται η πνευματική βάση που ενσαρκώνει τις καθημερινές πράξεις του.Ο Έλληνας το αναζητά σαν ένα ηθικό και πνευματικό βραβείο που πρέπει να κερδίσει απλά γιατί είναι Έλληνας.
Χαρακτηριστικό του γνώρισμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και την υπερβολική αγάπη που έχει για την πατρίδα του,που αναδεικνύεται από μια ιστορική διαδρομή με συχνούς πολέμους βάσανα,και ηρωισμούς,με μοναδικό σκοπό την σωτηρία αυτού του τόπου,της κουλτούρας,και ελληνικού πνεύματος.Τι να πρωτοθυμηθούμε στο διάβα της ιστορίας,την αυτοθυσία του βασιλιά Λεωνίδα στα στενά τον Θερμοπυλών,τον μαρτυρικό θάνατο του Αθανάσιου Διάκου,την ρευστοποίηση της περιουσίας της Μπουμπουλίνας στον αγώνα της λευτεριάς του έθνους,τον Κολοκοτρώνη ,που φορούσε την περικεφαλαία σαν αρχαίος Έλληνας και πολεμούσε πάντα χαμογελαστός ,το ιστορικό "ΟΧΙ" του 1940 που άλλαξε την ροή και την έκβαση του β΄παγκοσμίου πολέμου,Και όλη αυτή η αυτοθυσία των Ελλήνων από υπερβολικό ζήλο για αυτόν τον τόπο ,για αυτή την Πατρίδα.Μια πατρίδα που ξεχωρίζει στο μυαλό και στην σκέψη του από το κράτος,και ίσως είναι ο μοναδικός λαός που μπορεί και το κάνει πράξη μέσα από τα έργα του,αφού θεωρεί κράτος του ανθέλληνες άρχοντες και εξουσιαστές που προσπαθούν να αλλάξουν την αρχαία ρήση << Παν μην Έλλην βάρβαρος>>,τόσο σαν γεωγραφικό προσδιορισμό,όσο και σαν πνευματική και ελληνική παιδιά και μόρφωση,ενώ ταυτόχρονα αυτοθυσιάζεται όταν και όποτε χρειασθεί για την πατρίδα του.
Λαός φιλομαθής που αναζητά να ανακαλύψει καθετί καινούργιο που θα τον εξελίξει και θα τον ξεχωρίσει από τους άλλους λαούς.Προτέρημα του η προσαρμοστικότητα στον τόπο όπου βρίσκεται,στις δύσκολες καταστάσεις που συναντά μπροστά του,που αγαπά να ταξιδεύει δαμάζοντας τις θάλασσες ,μιας και οι ρίζες του κρατούν από τους αρχαίους Πελασγούς.Λαός με σπουδαία επιστημονικά ,φιλοσοφικά και αθλητικά επιτεύγματα εφόσον είμαστε τα γνήσια πνευματικά παιδιά του Ασκληπιού,του Σωκράτη,του Αισχύλου,του Κωστή Παλαμά,και της μεγάλης Ολυμπιακής ιδέας,με πνεύμα ενωτικό και φιλήσυχο.
Βέβαια μέσα σε όλα τα παραπάνω θετικά χαρακτηριστικά που προανέφερα υπάρχουν και κάποια ελαττώματα που δεν μπορούμε να παραλείψουμε από την προσωπικότητα του Έλληνα,όπως η Διχόνοια σε καιρό ειρήνης,που προέρχεται από την ζήλια γνώρισμα των παιδιών της μυθικής θεάς Ήρας,έλλειψη οργάνωσης και πειθαρχίας, γιατί φέρνει ευθύνη και υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους και το κράτος,που για αυτόν έχει μια διαφορετική έννοια από την πατρίδα του,βγάζοντας την αρνητικότητα και τον ωχαδερφισμό,αντλώντας τις δικαιολογίες για την έλλειψη αυτή από τα φαινόμενα διαφθοράς των εκάστοτε πολιτικών,που καταδυναστεύουν και κατασπαταλούν τα αγαθά και την εθνική περιουσία της πατρίδας του.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω την σκέψη πως όλα αυτά τα αρνητικά ελαττώματα του Έλληνα ίσως είναι η αρχή και η βάση για να αναδειχθούν τα θετικά χαρακτηριστικά του πλεονεκτήματα που τον ξεχωρίζουν έναντι των άλλων λαών ,μιας και υπερτερούν των μειονεκτημάτων .
<< ουδέν κακό αμιγές καλού >>
ΛΕΩΝΙΔΑΣ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου