Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

 Παραμονή των χριστουγέννων. 

Το πρωί στην εκκλησίακαι μετά για καφέμε τους φίλους.Αυτές οι γιορτές δεν έχουν καμία σχέση με τις γιορτές που γόρταζαν κάποτε οι άνθρωποι. Τα χριστούγεννα γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού, κάθε χρόνο προς ανάμνηση Του. Από πνευματική γιορτή έφτασε να τα γιορτάζουμε σαν μια εμπορική συνάθριση που περνά πρώτα από το στομάχι και καταλήγει στο σώμα μέσα από τις κοινωνικές εκδηλώσεις ,τα έθιμα και αν περισσέψει χώρος και χρόνος στο πνευματικό κάλεσμα του

                      " γνώθες ε αυτού".

 Πως καταντήσαμε έτσι . Αφήσαμε την ηθική και πνευματική ζωή για να αρκεστούμε στην υλική και σαρκική απόλαυση που ευχαριστή την κοιλία και τον φάριγγα μαζί με την απόλαυση στο σώμα . Αυτή είναι μια σκέψη και ένας συλογισμός που θα πρέπει να σκεφτεί ο καθένας και να δόσει μόνος την απάντηση στον εαυτό του.Η υποκρισία μας δεν έχει όρια. Γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού με πολύ φαγητό,χορό και καινούρια ρούχα αντί νηστείας,εξομολόγησης ,ελεημοσύνη και αγάπη στον πλησίον μας. Ύστερα αναλογιζόμασται γιατί μας συμβαίνουν αυτά που μας συμβαίνουν,έχουμε την αίσθηση ότι πράτουμε το σωστό, ότι είμαστε αλάνθαστη με περίσσια αγάπη .

" ΟΥΕ Η ΜΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ "

 Ας μας λυπηθεί ο Θεός.