ΤΟ ΦΤΕΡΩΤΟ ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα η ψυχή του ανθρώπου χωρίζετε σε τρία αδιαίρετα μέρη , και είναι το Λογιστικό -(Νους) , το θυμοειδές -(υπακοή αρετή ,δικαιοσύνη)
και τέλος το επιθυμητικό -(υλικά αγαθά). 
Ο Νους προσπαθεί πάντα να ακολουθήσει τον σωστό δρόμο του θείου και να ενωθεί με το Θεό ,που είναι η Σοφία Αρετή ,δικαιοσύνη , Αγάπη,και η Σύνεση, χαλιναγωγώντας πάντα το καλό και το κακό που τον ακολουθούν σαν αναπόσπαστο κομμάτι του .
Το Καλό που χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι το κουράγιο και η υπακοή προς το Νου μέσα από την αρετή τις δικαιοσύνης και της Αγάπης .
Το Κακό με το γνώρισμα της επιθυμίας όλων των  σαρκικών αισθήσεων και την ώθηση μας στην απληστία των υλικών αγαθών.

Η Ψυχή μας λοιπόν όταν είναι υγιής φροντίζει πάντα για όλα εκείνα τα άψυχα (κατά τον άνθρωπο) που μπορούν και την βοηθάνε να  πλησιάζει και να μπορεί να ολοκληρώνετε κοντά στο Θεό δηλαδή την Γνώση και την Σοφία για την Σωτηρία της, γυρίζει συνεχώς κοντά σε Αυτόν και στον Αιθέρα που είναι το 5 στοιχείο της φύσης και σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η αυτή ουσία της ψυχής.

Όταν όμως χάσει τον Δρόμο της μέσα από την Κυριάρχηση των Σαρκικών και Υλικών Επιθυμιών της ,προσπαθεί να ακουμπήσει σε κάτι Στέρεο που στην τελική το καταλαμβάνει και το κατοικεί και δεν είναι τίποτα άλλο από το ανθρώπινο σώμα μας,έτσι Ψυχή και Σώμα γίνονται ένα σύνολο και ονομάζετε < Ζωντανό Ον >με χαρακτηριστικό γνώρισμα το Θάνατο ( Θνητό ). 

Παρουσιάζετε λοιπόν η Ψυχή μας σαν δυο φτερωτά Άλογα με τον Ηνίοχο τους,και παρομοιάζει το ένα άλογο με το καλό 
( θυμοειδές ) ,το άλλο με το κακό 
( επιθυμητικό ), και τέλος τον ηνίοχο με τον Νου που τα εξουσιάζει .
Έτσι λοιπόν πρώτα ο Θεός οδηγεί το Φτερωτό Άρμα βάζοντας σε τάξη τον πνευματικό κόσμο της Ψυχής και μετά ακολουθούν οι στρατιές και τα Τάγματα Αγγέλων, με συγκεκριμένο ρόλο και Συμβολή για την Ευτυχία των Ψυχών μέσα από της αρμοδιότητες που τους έχουν δοθεί για όποιες Ψυχές θελήσουν να τους ακολουθήσουν .

 Η  κύρια αιτία που απομακρύνει τα  φτερά μακριά είναι ο Φθόνος και η Κακία (επιθυμητικό) που όταν υπερισχύουν τότε το Άλογο χάνει τα φτερά του από την κακία και την ασκήμια που τα μαραζώνουν και τα  αφανίζουν και  είναι η αιτία της  πτώση της,

Ενώ η θεϊκή Σοφία και η Αρετή(θυμοειδές) που πηγάζουν από την αιώνια πηγή τα αναζωογονούν και τα βοηθάνε να μας υψώσουν κοντά στον Θεό όπου γίνετε και η ένωση .Η πραγματική υπόσταση του Θείου που  είναι το λίκνο της αληθινής γνώσης και μόνο ο Νους (Λογιστικό) μπορεί να το αντιληφθεί σαν κυβερνήτης της ψυχής 
( ηνίοχος ) έχει για κατοικία του έναν τόπο ανέγγιχτο ,όμορφο ψηλά στον ουρανό που μπορεί και τρέφει το Νου με την ανόθευτη γνώση για όποια ψυχή νοιάζεται να δεχτεί την τροφή που την ταιριάζει.
Έτσι υπάρχουν ψυχές που ακολουθούν τον Θεό και είναι πιστή εικόνα του και περιφέρονται μαζί του ,άλλες πάλι εξαιτίας της βίαιης αντίδρασης των αλόγων ( ψυχής ) έχασαν για μία στιγμή την επαφή με το Θείο με συνέπεια να μπερδευτούν και να μην δουν το μεγαλείο του,και τέλος η ψυχές εκείνες που στην λαχτάρα τους να ακολουθήσουν την ένωση ποδοπάτησαν η μια την άλλη και κατρακύλησαν ξανά στα γήινα τσακίζοντας και σακατεύοντας τα φτερά τους ,από την αδεξιότητα του ηνιόχου ( νους ). 
Γι αυτό και σύμφωνα με τον Θείο Νόμο  κάθε ψυχή που ακολουθεί τον Θεό θα γνωρίσει την Αλήθεια και τη γνώση που θα την απαλλάξει από τα βάσανα μέχρι την επόμενη αναγέννηση της ψυχής ,και αν καταφέρει να κάνει πάντα το ίδιο θα παραμένει αβλαβείς στον αιώνα των αιώνων,
σε αντίθεση με της ψυχές που δεν μπορούν ή αδυνατούν να ακολουθήσουν τον Θεό γεμίζουν με λησμονιά και κακία που τους βαραίνει με την αμαρτία και χάνουν τα φτερά τους πέφτοντας στην Γη για να ξανά γεννηθούν ξανά και ξανά μέχρι να ξεφύγουν,με μια σειρά ανθρώπων με διαφορετικό προορισμό  ( φιλόσοφος,πολιτικός γιατρός,ποιητής ,γεωργός τύραννος)και αν δεν τα καταφέρουν τότε κρίνονται και πηγαίνουν στα κολαστήρια που βρίσκονται στα έγκατα της Γης για εκτίσουν την ποινή τους.

<< Γιατί ψυχή που ποτέ της δεν αντίκρισε την αλήθεια ,ουδέ  ποτέ θα φτάσει στην ανθρώπινη μορφή >> 
                                                                    πλάτων 

Εδώ βλέπουμε τα κοινά σημεία που έχει η Ορθόδοξη πίστη με τα πιστεύω των αρχαίων Ελλήνων σχετικά με την ζωή μετά τον Θάνατο που είναι :
α) προορισμός της ψυχής η ένωση της με τον Θεό
β)παράδεισος και κόλαση ανάλογα με τον τρόπο ζωή των ανθρώπων 
γ)η ψυχή δεν πεθαίνει ποτέ παρά μόνο το σώμα 
δ)ο Θεός είναι η μόνη αλήθεια και γνώση που υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα, και όποιος την δει θα ζει αιώνια 
ε) ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε για την πνευματική σωτηρία μας βρίσκετε στο μυαλό μας ,που ελέγχετε μόνο από εμάς 
ζ) μας δίνετε πολλές φορές εν ζωή η ευκαιρία να διαλέξουμε τον δρόμο που θέλουμε να πάρουμε μέσα από τις πράξης μας ώστε να βρεθούμε εκεί που πραγματικά πρέπει
η) ο Θεός είναι η Αλήθεια -Δικαιοσύνη-Αγάπη-Γνώση-Σωφροσύνη

Η Γνώση είναι μια άβυσσος που ποτέ δεν μπορείς να την ανακαλύψεις ολοκληρωτικά,από την στιγμή της γέννησης  μέχρι και τον θάνατο μας σε αυτό τον κόσμο είναι στην ευχέρεια μας να μαθαίνουμε και να ανακαλύπτουμε την γνώση που δεν είναι τίποτα άλλο από την Αλήθεια και την Αρετή,που μπορεί και μας ταξιδεύει και πέρα από τον Γήινο Θάνατο του Σώματος.

            <<ἔν οἴδα ότι οὐδέν οἴδα>>
                                                                                        Σωκράτης 


                                                                           ΛΕΩΝΙΔΑΣ